Ցրտաշունչ ու երկարատև ձմեռը վերջապես իր դիրքերն է զիջում սիրո եղանակին՝ գարնանը։ Բնությունը, կարծես, զարթոնք է ապրում՝ արթնանալով խոր նիրհից։ Ձյան թանձր ծածկույթից սպիտակաթույր գլխիկն է հանում ձնծաղիկը ու ավետում մեզ․ «Դռները բացե՛ք, գարուն է գալիս․․․»։ Կամաց-կամաց կենդանություն է առնում հողը, որ հետո պիտի նոր կյանք տա ծաղկին ու թփին։
Շուտով կվերադառնան թռչունները, կհյուսեն իրենց բներն ու ուրախ դայլայլով կլցնեն մեր օդը։ Ծառերը կհագնեն իրենց ճերմակ ու վարդագույն զգեստները և կհյուրընկալեն արևից ջերմացած առաջին մեղուներին։
Կջերմանան մեր սրտերն ու հոգիները, որ քարացել էին ձմռան ցրտից։
Կսկսվի նոր կյանք՝ լի գույներով, ժպիտներով ու սպասումներով։
Գևորգ Մկրտչյանի բլոգ 